Festivaldirecteur Leo Hannewijk bericht tijdens Film by the Sea regelmatig over wat er voor en achter de schermen gebeurt. Dit is zijn zesde bijdrage. (Bekijk ook de eerdere afleveringen).
Vandaag naarstig op zoek geweest naar enkele collega's, maar ontdekte pas later dat ze verkleed waren als heks bij de premiere van de film Foeksia de Miniheks, gebaseerd op het boek van Paul van Loon. Leuk om al die jonge filmliefhebbers in de rij te zien staan om hun boek of schoolschrift te laten signeren door Paul van Loon, die onafscheidelijk van zijn zonnebril door het leven gaat.
Snel wat interviews bij Omroep Zeeland en Parool en daarna snel door naar de bijzondere voorstelling die de Lions Vlissingen organiseren met als naam Inclusion by the Sea. Toen zij mij in het voorjaar benaderden met hun idee om geld in te zamelen voor de Zeeuwse Muzikanten, wist ik meteen welke film zij zouden moeten vertonen: de Spaanse film Yo Tambien, één van de beste films van dit jaar.
Een film die in allerlei valkuilen kan trappen, maar haarscherp en gevoelig de situatie blootlegt van iemand die het syndroom van Down heeft. En fantastisch gespeeld door Pablo Pineda die zelf het Down-syndroom heeft, maar wel een universiteitsgraad heeft behaald. Iedereen heeft recht op liefde, dat is de mooie boodschap van deze ontroerende film. Ik ben benieuwd of de Lions dat ook zo vinden.
Gisteravond was het heel erg druk met een hoogtepunt rond 21.00 uur. Het was bijna té druk, maar het fantastische personeel van CineCity heeft dat heel goed begeleid. Maar ook vanavond belooft het een drukke avond te worden met vier geweldige muziekfilms en daarna de - bijna traditionele - meezingavond begeleid door 'good old' Danny Vera en zijn band. Ik zie uit naar het optreden van dochter Laura vanavond!
Daaraan voorafgaand doe ik nog even een inleiding bij Lagrimas Negras, een film die ik ruim dertien jaar geleden (co)produceerde. Ik bewaar dierbare herinneringen aan de oude Cubaanse muzikanten, van wie er helaas nog maar één in leven is. Film is emotie, geraakt worden, ieder moment weer en dat zindert door het festival.
Ik ben een gelukkig mens. Ook op deze dag die bij het team bekend staat als 'knak'-dag, zo halverwege het festival. Met het team 'builden we elkaar op' : alle films, die uit alle delen van de wereld binnenkomen, zijn er allemaal en dat is een hele prestatie. Bravo en chapeau voor collega Dina die dit allemaal voor elkaar heeft gekregen. Wat een geweldig team! Daardoor is de sfeer op het festival zo goed en ontspannen en dat straalt af op de bezoekers en de gasten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten